Revisión crítica do rendemento do lastre ferroviario reforzado con xeosintéticos

Historia ata decembro de 2018

Nos últimos tempos, as organizacións ferroviarias de todo o mundo recorreron ao uso de xeosintéticos como solución de baixo custo para estabilizar o lastre. Neste punto de vista, realizáronse amplos estudos en todo o mundo para avaliar o rendemento do lastre reforzado con xeosintéticos en varias condicións de carga. Este traballo avalía os diversos beneficios que a industria ferroviaria podería acadar debido ao reforzo xeosintético. Unha revisión da literatura revela que a xeomalla detén a propagación lateral do lastre, reduce a extensión do asentamento vertical permanente e minimiza a rotura das partículas. Tamén se atopou que a xeomalla reduce a extensión das compresións volumétricas no lastre. Observouse que a mellora global do rendemento debido á xeogrid é unha función do factor de eficiencia da interface (φ). Ademais, os estudos tamén estableceron o papel adicional das xeomallas na redución dos asentamentos diferenciais das vías e na diminución das tensións a nivel de subrasante. Descubriuse que os xeosintéticos son máis beneficiosos no caso de pistas que descansan sobre subrasantes brandos. Ademais, os beneficios dos xeosintéticos na estabilización do lastre foron significativamente maiores cando se colocan dentro do lastre. Varios investigadores informaron que a localización óptima dos xeosintéticos está a uns 200-250 mm por debaixo do intradós da cama para unha profundidade de lastre convencional de 300-350 mm. Unha serie de investigacións de campo e esquemas de rehabilitación de vías tamén confirmaron o papel dos xeosintéticos/xeomallas na estabilización das vías, contribuíndo así a eliminar as restricións de velocidade estritas que se impuxeron anteriormente e a mellorar o intervalo de tempo entre as operacións de mantemento.


Hora de publicación: 28-09-2022